Shtatorin e shkuar, në adresën e programit Ka Një Mesazh Për Ty, kishte mbërritur një mesazh nga Erion Dehari, i cili pas 46 vitesh kërkon të gjejë nënën e tij biologjike.
Gjebrea mirëpret Erionin në zyrë i cili nis të ndajë kujtimet e tij të para kur nisi të kuptonte që nuk ishte djali biologjik i familjes ku rritej dhe momentin kur e mësoi të vërtetën.
Erion: Unë quhem Erion Dehari dhe vij nga qyteti i Fushë-Krujës, banues.
Ardit Gjebrea: Aty ke lindur?
Erion: Jo, kam lindur në…atje ku jam rritur domethënë quhet Ostren i Vogël.
Ardit Gjebrea: Nuk the se ku ke lindur, nuk e di se ku ke lindur, jo?
Erion: Jo, nuk e di.
Ardit Gjebrea: Sa vjeç je ti?
Erion: Unë jam 46.
Ardit Gjebrea: Datëlindja?
Erion: 15 maj 1979.
Ardit Gjebrea: Në cilën moshë ti për herë të parë dyshove një fjalë që u bë edhe motivi pse sot je këtu?
Erion: Kam qenë në klasë të parë, fëmijë, në shkollë, si puna jonë ndonjëherë kur ziheshim, “të kanë marrë” më thoshin kalamajtë.
Ardit Gjebrea: Si të thoshin kalamajtë, kur ziheshit?
Erion: Po, kështu ndonjëherë. “Ti s’je i filanit”.
Ardit Gjebrea: Si e ka emrin mami?
Erion: I Seitit dhe i Nexhmijes.
Ardit Gjebrea: Pra babai Seit, nëna Nexhmije. Thoshin “ti nuk je fëmija i tyre”.
Erion: Po, të kanë marrë më thoshin mua.
Ardit Gjebrea: Ti çfarë bëje?
Erion: Pastaj vajta në shtëpi, i thasha mamit. Mami thoshte “jo, ti i joni”.
Ardit Gjebrea: Çfarë i the mamit kur vajte në shtëpi?
Erion: Mami i thashë, aty në shkollë fëmijët më thonë kështu. Më keni marrë? Jo të keqen mami, ti je yni. Nuk tregonin.
Ardit Gjebrea: Cili ishte momenti i parë që ti fillove të dyshoje seriozisht?
Erion: Pati një periudhë në vitin ’98. Gjendjen civile e kishim në Ostren të Madh.
Ardit Gjebrea: Sa vjeç ishe ti?
Erion: 18. Natyrisht, që të marr një certifikatë vajta te kryetari i gjendjes civile. Hapi ai regjistrin, aty gjeti një dokument. E lexoi dhe tha “ti qenke i adoptuar”, aty e mora vesh pastaj.
Ardit Gjebrea: Çfarë ndjeve në atë moment?
Erion: Ngela.
Ardit Gjebrea: E more dokumentin?
Erion: Aty më lexoi emrat e babait dhe nënës.
Ardit Gjebrea: Tani te dokumenti emri i babait dhe nënës nuk ishte i prindërve që të kishin rritur?
Erion: Jo, i atyre biologjikëve.
Ardit Gjebrea: Dhe si ishin?
Erion: Kujtim Dema, emri i babait dhe Lutfjie Dema.
Ardit Gjebrea: Erioni tregon si erdhi tek e vërteta.
Erion: Para se t’ju shkruaja juve, vendosa dhe i thashë mamit pastaj.
Ardit Gjebrea: Çfarë tha mami?
Erion: Pranoi pastaj, filloi të qante. Edhe sot qan shumë.
Ardit Gjebrea: Normale që të do.