– Një student 20-vjeçar, i cili studon në Shkollën e Inxhinierisë së Mjedisit në Selanik, tregoi përjetimin e tij gjatë makthit absolut të përplasjes së dy trenave në Tempi. Pantelis N., jo vetëm që po udhëtonte me trenin fatal për në Selanik, por ishte pasagjer në vagonin e tretë, por vetëm 5 minuta para aksidentit ishte në vagonin e parë ku ndodhet mensa teksa ka shkuar atje për të blerë një çokollatë.
“Madje fola pak me arkëtarin, u përshëndetëm dhe u largova,”-tregoi ai.
20-vjeçari është kthyer në karrocën e tretë dhe ka shkuar në sediljen për fat nuk ka qenë i ulur pranë tij asnjë pasagjer tjetër. Kjo në thelb i shpëtoi jetën ose së paku siguroi që ai të mos pësonte lëndime të rënda, pasi në momentin e përplasjes ai ishte shtrirë, i veshur me xhaketë, kapuç dhe kufje dhe duke qenë se ishte në një pozicion të tillë që i zbuti impaktin e përplasjes.
“Aty ku isha i shtrirë në sedilje, befas filloi rrëmuja. Shoferi futi frenat dhe po dilnin shkëndija. Pas disa sekondash ndjemë se treni po largohej nga shinat! Unë rashë. Treni u tërhoq dhe papritmas pati një zhurmë. Aty treni ndaloi. Po dilte tym! Mund të shihja vetëm gri. Pashë njerëz të plagosur duke qarë. Unë isha me fat sepse isha ulur në anën e majtë,”- tregoi ai.
Studenti 20-vjeçar përshkruan momentin kur ai dhe pasagjerët e tjerë kërkonin një dalje për të dalë nga karroca.
“Dyert nuk hapeshin! Gjeta një dritare me xham të thyer. Ishte thyer plotësisht. I thirra të tjerët që të ikin nga këtu. Por lartësia ishte e madhe. Nuk kishim zgjidhje tjetër. Ne u hodhëm jashtë për të shpëtuar veten. Gjatë daljes pashë një grua të gjymtuar.”
20-vjeçari nga Chaniotis përshkruan momentet e ankthit të pasagjerëve për të komunikuar me njerëzit e tyre. Ata madje shkëmbyen telefona celularë pasi disave u kishin humbur telefonat ose nuk kishin bateri. Ai vetë ndihet me fat që doli i gjallë me vetëm mavijosje në këmbë dhe gërvishtje në fytyrë. Megjithatë, kjo ngjarje do të mbetet e gdhendur në kujtesën e tij përgjithmonë, si një skenar fantastiko-shkencor, që fatkeqësisht për të ishte realitet.
