Një ditë pranvere në vitin 2012, një inspektor i sigurisë në Kinë, duke u endur rreth një parku, gjeti një pako, askush nuk priste që të gjente diçka vërtet të veçantë brenda … një i porsalindur ishte lënë në kuti me këtë mesazh: ” Ju lutem, kujdesuni për këtë fëmijë të gjorë!!!”.
Kishte disa informacione të rëndësishme në shënim duke shpjeguar se fëmija është i shurdhër dhe se prindërit duhej ta braktisnin atë, për fat të keq, sepse nuk kishin mundësi ta trajtojnë, ishin shumë të varfër dhe shpenzimet mjekësore ishin të pakapërcyeshme për ta; fëmija më pas u mirëprit në një jetimore, por mungesa e dëgjimit dukej se e izolonte atë nga pjesa tjetër e fëmijëve të qendrës.
Mijëra kilometra larg, amerikanët Molly Sano dhe bashkëshorti i saj kishin dashur që të adoptonin një fëmijë dhe ishte fotografia e këtij djali të vogël që i preku zemrën, më 2 tetor 2014 dy bashkëshortët udhëtuan në Kinë për ta parë atë.
Gjatë takimit të parë, fëmija, i cili tani është 3 vjeç, filloi të qajë, Molly u nxit nga instinkti i nënës, e merr atë në krahët e saj dhe arrin ta qetësojë atë menjëherë dhe madje edhe t’i shfaqë një buzëqeshje të vogël; duket se fëmija e ka kuptuar se dikush kishte ardhur për t’u kujdesur për të: “Ishte dashuri me shikim të parë”, kujton gruaja.
Birësimi ishte i suksesshëm dhe çifti më në fund mundi ta marrë fëmijën në shtëpi, ta pagëzojë atë me emrin Bennett.
Bennet nuk mundi të gjejë një familje më të mirë: Molly është një mësuese e gjuhës së shenjave dhe burri i saj është i shurdhër. Në fillim mënyra e vetme e komunikimit të fëmijës ishte përmes të qarës, por në vetëm tre muaj fëmija tashmë ishte në gjendje të shkruajë fjali komplekse me shenja; motra e vogël Mila e ndihmon shumë, të dy janë «si binjakë», – thotë Molly.
Por një stuhi që prishi harmoninë në këtë familje të lumtur, pas disa testeve shumë të hollësishme, ishte se Bennett-i vuan nga “Sindroma e Usherit”, e cila, përveç shurdhimit, shkakton një verbëri progresive. Mjekët parashikojnë se në moshën 20-vjeçare, Bennet do të jetë plotësisht i verbër.
Molly donte që djali i saj të ishte i vetëdijshëm për origjinën e tij dhe të kishte mundësinë të vizitonte vendin ku ai lindi, para se të humbte plotësisht shikimin.
Kjo është arsyeja pse, në janar 2016, Bennet dhe nëna e tij udhëtuan për në Ningbo për të takuar nënën biologjike.
Nuk dihet si Molly arriti ta gjente atë, por dihet se sapo gruaja e pa fëmijën e saj përsëri, një ndjenjë e përzier gëzimi dhe trishtimi kalonte përmes saj; kur erdhi koha për të thënë lamtumirë, të dy nënat shkëmbyen një përqafim të gjatë plot dashuri.
Historia e Bennet nuk është një histori që dëgjon çdo ditë…
Nëse askush nuk do ta kishte gjetur atë, çfarë do të kishte ndodhur atë ditë? Ne e dimë se në Kinë nuk lejohet të heqin dorë nga fëmijët e tyre, çfarë po presin për të ndryshuar këto dispozita?
Për fat të mirë historia e Bennet-it ka një fund të lumtur, me siguri do të ketë një jetë shumë të vështirë, por ishte me fat për të gjetur një familje të re që e do dhe e mbështet atë, por për fat të keq jo të gjithë janë me aq fat. /Përshtati: ShkodraNews
