Kur isha një fëmijë që po rritesha, ishim vetëm unë dhe mami. Kohët ishin të vështira, por ishim të kënaqur dhe të lumtur.
Ndërsa rritesha, mami shumë shpesh më jepte të bëja punë që i urreja, detyra të lodhshme si gatimi i darkës dhe bërja e lavatriçe, pastrime…
Madje m’u desh të mësoja se si të hekurosja këmisha që në shkollë fillore.
Nuk kisha fort kohë të lirë për të shkak të gjitha këtyre punëve. Pra, ndërsa fëmijët e tjerë ishin jashtë duke luajtur lojëra sportive ose video, unë isha brenda duke ndihmuar nënën.
Edhe tani e kujtoj sesa shumë i ankohesha për çdo minutë asaj. Gjërat nuk ndryshuan shumë kur u bëra më i rritur, më bëri të futem në një punë me kohë të pjesshme, ndërkohë që shkoja në shkollën e mesme.
Kështu që kaloja gjysmën e ditës duke pastruar enët dhe duke shërbyer ushqime të skuqura në një fast-food, E mira e kësaj ishte se, llogaria ime bankare filloi të rritet.
Ky ishte momenti kur mësimi i ardhshëm nga nëna ime filloi të japër frytet. Ajo filloi të më ngarkonte $500 çdo muaj, në moshën 16 vjeçare, për qira dhe ushqim!
Kur mbarova shkollën e mesme dhe hyra në universitet, kuptova diçka befasuese.
Mjerisht, asnjëri prej moshatarëve të mij nuk ishte në gjendje të kujdesej për veten e tij!
Ata ishin të zhgënjyer, nuk kishin idenë se si të menaxhonin gjërat, dhe ata ishin të tmerrshëm në buxhetimin e parave të tyre.
Papritur, kuptova rëndësinë e gjithçkaje që Nëna më mësoi teksa rritesha. Ndërsa bëhesha më i vetëdijshëm për pavarësinë time, vetëbesimi im filloi të rritej. Notat e mia u përmirësuan shkëlqyer. Dhe unë në fakt isha një person plotësisht i dobishëm!
Vite më vonë, pas diplomimit dhe futjes në karrierën time, përfundova duke u martuar me të dashurën e kolegjit.
Ne kemi dy djem, të moshës shtatë dhe pesë vjeç. Djemtë i kalojnë mbrëmjet pas shkollës duke ndihmuar të përgatisin darkë, të bëjnë lavanderi dhe të pastrojnë rreth shtëpisë. Dhe të paktën një herë në javë, ne ftojmë nënën time për darkë me ne.
Ndjesia më e bukur në botë ma përshkon trupin kur shoh krenarinë në sytë e saj ndërsa i vështron bijtë e mi duke bërë detyrat njësoj siç i bëja edhe unë.
Nëse prindërit tuaj janë të vështirë me ty teksa po rritesh, mos harro se kjo është për një arsye të fortë.
Ata thjesht po përpiqen t’ju përgatisin për botën reale duke ju mësuar se si të kujdeseni për veten.
Gjeni kohë e vullnet për t’i falenderuar për këto dhurata.
Sigurohuni që t’u tregoni se i doni ata dhe sa i vlerësoni ata që po ju përgatisin për rrugëtimin e vështirë e të egër të jetës.
