Kur Shelby dhe Jonathan kuptuan se vajza e tyre Sophie nuk ndihej mirë dhe nuk mund të merrte frymë, ata menjëherë menduan se shkaku mund të ishte një alergji. Mjeku që e vizitoi mendoi se mund të ishte një astmë, por fatkeqësisht ishte më keq.
Në fillim mjekët vendosën të kryenin teste alergjie për të ditur shkakun që shkaktonte sëmundjen e tij, por ata nuk kishin kohë.
Para se ata të mund të fillonin për t’i bërë analizën, e vogla, ndërsa ishte në shtëpi me prindërit e saj, pësoi një krizë të frymëmarrjes dhe u transportua në një spital nga një ambulancë.
Mjekët e vizituan dhe thanë se nuk ishte alergji apo as astma, por ishte diçka shumë më serioze. Sophie u diagnostikua me një limfomë të qelizave T.
Pasi u diagnostikua me këtë sëmundje të tmerrshme, Sophie e vogël qëndroi në spital për disa muaj për të marrë kimioterapinë dhe për të marrë trajtimin më të përshtatshëm. Përkundër forcës së saj, kanceri po përhapej në trupin e saj. Sidoqoftë, kimioterapia nuk ndikoi në aftësinë e saj për të ecur, për të folur dhe për të ngrënë.
Shelby është një grua shumë e vëmendshme ndaj vajzës së saj, gjithmonë i qëndronte në krah dhe ishte e pranishme në çdo situatë. E vetmja gjë që i intereson është ta shohë atë të ndihet mirë.
E ajo ka shkruar një letër rrënqethëse për infermieren që kujdeset për vajzën e saj të vogël. Kjo është ajo që nëna e Sophie-s ka shkruar në Facebook:
“Unë po të shoh. Unë ulem në këtë divan çdo ditë dhe të shoh. Bëni gjithçka për të shkuar pa u vënë re nga unë dhe vajza ime. Unë e shoh ndryshimin tuaj të shprehjes kur ndiheni sikur po qani. Mundoheni në çdo mënyrë për të lehtësuar frikën e tyre dhe për t’i ndihmuar ata që t’i fitojnë betejat me sëmundjen. Para se t’i hiqni garza, thua “më falni”, e herë të tjera edhe më shumë se të themi “faleminderit”.
E shoh stetoskopin rreth qafës dhe shikoj çdo lëvizje që bëni për secilin fëmijë që kujdesesh dhe e do.
Vjen me karrocat plot me ilaçe në dhomat e fëmijëve, ndërkohë që telefoni në xhepin tuaj vazhdon të bjerë për emergjencat e dhomave të tjera.
Unë shoh se gjatë natës, kur vendosni dorashka dhe maskë, përpiquni të mos bëni zhurmë. Unë shoh që riorganizoni dhjetëra tableta për pacientët tuaj në mënyrë që ata të mund të arrijnë qëllimin e tyre.
Unë të shoh se po përkëdhel kokat e tyre tullace dhe i mbuloni ato me batanije. Unë shoh se si mund të bësh shumë gjëra së bashku në të njëjtën kohë, si të punosh në kompjuter teksa i jep dashuri një fëmije, nëna e të cilit nuk është e pranishme në atë moment.
Mënjanoni gjithçka rreth jetës suaj për 12 orë, për t’ja kushtuar veten për t’u kujdesur për të sëmurët dhe për të ndihmuar fëmijët që po vdesin. Pa marrë parasysh se çfarë po ndodh, kur ecni në një dhomë ju gjithmonë keni një buzëqeshje në fytyrën tuaj.
Telefononi mjekun, bankën e gjakut dhe farmacinë në kohën e duhur sa herë që fëmija im ka nevojë për këtë. Gjithmonë kontrolloni që unë jam në rregull.
Uleni dhe më dëgjoni, edhe nëse telefoni juaj vazhdon të bjerë dhe lista juaj është më e gjatë se një milje. Unë të shoh sa kujdesesh. Ne të shohim të gjithë.
Fëmijët tanë nuk mund të kishin atë që kanë nevojë pa ty. Nënat si unë nuk do të ishin mirë nëse nuk do të dëgjoheshin nga ty. Ju shpëtuat fëmijët tanë dhe pa ju nuk mund ta bënim atë. Me dashuri,nga një nënë që sheh gjithçka që bën dhe të do”.
Ky mesazh i mrekullueshëm, në nder të të gjithë atyre që kujdesen për të sëmurët, ka marrë mbi 50 mijë pëlqime.
Për fat të mirë ka ende njerëz të mrekullueshëm që mund t’i kushtojnë jetën e tyre atyre që kanë nevojë më së shumti. Lini një koment dhe mos harroni të ndani fjalët e bukura të kësaj nëne të guximshme me miqtë tuaj në Facebook. /Përshtati: ShkodraNews
