Prindërit e sotëm nuk janë rritur njëlloj si fëmijët e tyre. Nuk janë rritur në të njëjtat kushte qoftë ambientale, gjuhësore apo kulturore. Prindërit e sotëm, sidomos prindërit 35 vjeç e lart, nuk kanë pasur dhomë me vete kur kanë qenë fëmijë sikurse kanë një pjesë e mirë e fëmijëve të sotëm.
Prindërit e sotëm, nuk kanë shkuar në kopshte e shkolla private dhe ushqimi në fëmijërinë e tyre ka qenë i racionuar nga shteti. Dhe ketu fillon ngatërresa, të kujtojmë shprehjen “këta i kanë sot të gjitha”. Prindërit e sotëm janë rritur në përgjithësi ashpër nëpërmjet frikës dhe kë rcënimit.
Edhe sot është prezente kjo mënyrë, por nuk është më në atë nivel. Gjithmone edhe më shumë shtohet numri i prindërve, nëna dhe baballarë që shmangin kër cënimet, etiketimet dhe dhunnën fizike. Edhe pse nuk e kanë të jetuar butësinë në edukim, kjo është një vështirësi tjetër, që i pengon prindërit e sotëm të jenë ashtu si dëshirojnë me fëmijët e tyre, “prindër të sigurt që fëmija i tyre nuk ka frikë tju thotë apo tju tregojë qoftë dhe gjërat që për prindërit janë të dënueshme”.
Fëmijët që nuk kanë frikë nga prindërit se i ndëshkojnë, ndajnë me ta të gjitha dyshimet që kanë dhe gabimet që bëjnë dhe kur rriten janë njerëz të sigurt jo problematikë. Lira Gjika
