Kjo është një histori e pabesueshme se si dy njerëz u bënë miq të mirë të përjetshëm.Ghossen tha në një intervistë per ABC News “Kur isha 15 vjeç dhe ajo ishte 12 vjeç, filluam të shkruanim përmes një letre zinxhirësh.
Ata kërkuan fotografitë e njëri-tjetrit sepse kjo ishte e vetmja mënyrë për të ditur se si dukeshin. Ata nuk kishin Facebook ose media te tjera sociale me të cilat ata mund të shihnin profilet e njëri-tjetrit.
Lori Rubin (Lori Gertz) kishte mbyllur një fotografi të saj në letrën e parë që ajo i shkroi Ghossen
Tani ata janë të dy në 50-të e tyre dhe ata kanë vazhduar të dërgojnë letra të tjera për 42 vitet e fundit.
Ghossen është nga East Islip, New York dhe Gertz është nga San Diego. Ata nuk janë takuar kurrë me njëri-tjetrin edhe pse jane perpjekur ta bëjnë këtë disa herë. Të dy u takuan më në fund në prill të vitit të kaluar.
“Ai ishte supersticioz. Ai kurrë nuk donte ta bënte atë. Unë kam qenë gjithmonë kurioz, “tha Gertz në një intervistë me ABC News
Ata vazhduan të shkruajnë letra mbrapa dhe me radhë të paktën një herë në muaj për më shumë se 42 vjet.
Gertz më vonë u martua dhe kishte dy fëmijë, por kjo nuk ndikoi në marrëdhëniet e tyre ose i pengoi ata të shkruanin njëri-tjetrin. Kur Gertz kishte rastin të vinte në Nju Jork për të dërguar djalin e saj 18-vjeçar në Universitetin Hofstra, ajo vendosi të takohej me Ghossen. Ai e pranoi takimin!
Ata e përditësuan njëri tjetrin se si jetët e tyre po përparonin përmes letrave të tyre. Ghossen takoi edhe bashkëshortin e saj dhe dy fëmijët.
Sipas burrit të Gertz, takimi i tyre ishte si një takim midis anëtarëve të humbur të familjes.
Çifti ka mbajtur edhe të gjitha letrat dhe fotot që i kanë dërguar njëri-tjetrit gjatë gjithë këtyre viteve. Ata shikuan nëpër letra dhe u kujtuan se si jetët e tyre kanë ndryshuar gjatë viteve.
Ata thonë se marrëdhënia e tyre është tërësisht platonike dhe se ata janë si vëlla e motër.
Ghossen pranoi se ai kishte shtyrë takimin shume here, sepse ai kishte frikë se takimi i tyre mund të mërziste balancën delikate të marrëdhënies së shkrimit të tyre me shkronja.
Ai tha: “Unë nuk dua ta takoj, sepse kisha frikë se nuk do të më pëlqente, apo se ajo do të ishte e zhgënjyer.”
“Por më pas kisha shumë humbje në familjen time dhe kuptova se ajo është familja ime dhe më duhet ta takoj. Tani do të doja që ta bëja më herët. Ghossen humbi të dy prindërit e tij dhe vëllain.
Ai e kuptoi atëherë se ai kishte vetëm Gertzin i cili ishte si pjeserare e familjes.
/©gatuajshendetshem.com
përktheu j.memeli/
