6 anëtarët e familjes Kishta fshatin Mashan të Gramshit jetojnë vetëm me ndihmën ekonomike. E gjithë banesa e tyre përmblidhet në një dhomë të vetëm 2 me 3 metra katërore. Fëmijët flenë përdhe çdo natë.
Kryefamijari, Dhimitraq Kishta dridhet teksa tregon vështirësisë e nuk i mban dot lotët.
“Këtu jetojmë të gjithë, duhen lekë unë lekë që nuk i kam. Kam vuajtur shumë, nëpër spitale kam rritur fëmijët. Dy fëmijë i kam patur me vrimë në zemër, më shumë pa bukë sesa më bukë.
Në Tiranë kam fjetur në lulishte kur fëmijët kuroheshin në spitale. Tani jam vetëm , këtu kam 4 fëmijë si mos më keq. Njëherë hanë njëherë nuk hanë. Të shikonin edhe fëmijët e mi ndonjë ditë të bardhë nuk doja asgjë tjetër.
Faturën e energjisë elektrike dhe faturën e ujit ma paguan vëllai i madh. Nuk kam mundësi, nuk kam asnjë shpresë më. Zoti vetëm ai e di si do shkojë halli im”-shprehet babai i katër fëmijëve duke lotuar nga dhimbja që e ka kapluar.
