Në familjen Kishta në fshatin Mashan s’ka festë e as gëzim, vetëm mjerim. Nuk do shumë fjalë shtëpia e tyre, e gjitha brenda një dhome ku lotët e tronditja janë krejt normale.
Për katër fëmijët e kësaj familje nuk ka shpresë për të festuar, ata
lusin që të sigurohet vakti i bukës thatë. Sonila, nëna e katër fëmijëve
tregon se fëmijët qajnë për bukë thatë.
“Dy herë kam tentuar t’i jap fund jetës por ka qenë vajza e madhe që më ka hequr lëngun e përgatitur me ilaç rrobash e s’munda ta pi. S’ka më keq kur sheh fëmijët që vuajnë për bukë, të zbathur e që flenë në copa sfungjeri të gjetura në plehra”, tregon 40-vjeçarja.
Ajo thotë se vajzat mësojnë shumë, por se në shkollë shkojnë pa rroba e pa këpucë pasi nuk ka me çfarë t’i blejë. “Vajzat i kam me mesatare 9.8 në mësime dhe në shkollë i çoj të zbathura e të veshura si mos më keq dhe pa ngrënë. S’kam çe dua jetën”, thotë mes lotëve nëna.
Banesa me një dhomë të vetme me tre divanë ku flenë 6 persona me një sobe të shka.tërruar e me dritare pjesërisht xham, pjesa tjetër plasmas e dërrasa të kalbura, çka bie jashtë futet brenda…
“Me ndihmën ekonomike që mora shleva borxhin që kisha në dyqan, thesin e miellit e tani jam sërish pa miell”, rrëfen 40-vjeçarja.
