Erisa Veizi ishte 20-vjeçarja nga fshati Zvirinë i Korçës, e cila i dha fund jetës në mënyrë tragjike duke konsumuar fostoksinë pasditen e 8-Marsit.
Një ngjarje e rëndë kjo që la pas pikëllimin e madh, trishtimin dhe dhimbjen në familjen Veizi.
Kur kanë kaluar afro dy javë nga vdekja e 20-vjeçares, shumë pikëpyetje kanë mbetur pas, se çfarë e çoi drejt vetëvrasjes të renë.
Ndonëse u përfol se shkak për të ngjarje u bënë grindjet e shpeshta që ajo kishte kohët e fundit me të fejuarin, vjehrrës së saj duket se i ka mbetur peng që nuk i tregoi një gjysmë fjale.
E reja një natë përpara se të ndërmerrte aktin e rëndë atë të vetëflijimit ka folur me mamanë e të fejuarit të saj, gjë që e zbulon kjo e fundit dhe që e ka peng se nusja nuk i tha gjysmë fjale.
Ka mjaftuar një postimi plot dhimbje i motrës së saj, ku ende nuk e beson se Erisa nuk jeton më, për të vërshuar mesazhet e ngushëllimit.
Mes tyre, ajo që bie në sy është ajo e vjehrrës së 20-vjeçares, Luljetës.
Ajo shprehet se është e rënduar psikologjikisht, ndërsa tregon se nuk i ka munguar dashuria qoftë nga i biri, apo edhe nga vetë ata.
Luljeta ka përlotur me dedikimin e saj për nusen: “Çfarë të mungoi kaq shumë, që nuk e mësuam kurrë”, ka shkruar mes dhimbjes”, – ka shkruar mes dhimbjes e vjehrra.
DEDIKIMI
Anxhela megjithëse jam shumë e rënduar psikologjikisht po marr mundimin të të shkruaj sinqerisht.
Po pse moj Erisa na e bëre këtë, vetes tënde këtë që ishe në moshën më të bukur të jetës tënde. Pse nuk mendove për Adin që të donte aq shumë, pa kush po pyet për ne.
Çfarë të mungoi që nuk e mësuam kurrë. Dashuria nga ne, nga Adi nga të gjithë njerëzit tanë.
Po të donim më tepër se të të kishim çupën tonë. Pse moj Erisa na e bëre këtë, pse nuk më the mua gjysmë llafi kur folëm në darkë se dinim ne si ti rregullonim gjërat. Çdo gjë ka zgjidhje, nuk u linim ne të arrinje aty. Pse nuk na vutë në dijeni asnjëri, ku shkuan gjithë ato ëndrra që kishit ju për vete dhe ne për ju.
